Pernahkah anda mendengar ahli keluarga bercakap tentang langkah pertama anda atau perkataan pertama yang anda ucapkan? Bagi kanak-kanak yang menghidap cerebral palsy, yang dipanggil CP, mengambil langkah pertama atau menyebut perkataan pertama bukanlah semudah itu. Itu kerana CP adalah keadaan yang boleh menjejaskan perkara yang dilakukan oleh kanak-kanak setiap hari.
Sesetengah kanak-kanak dengan CP menggunakan kerusi roda dan yang lain berjalan dengan bantuan tongkat atau pendakap. Dalam sesetengah kes, pertuturan kanak-kanak mungkin terjejas atau orang itu mungkin tidak boleh bercakap langsung.
Cerebral palsy (katakan: seh-ree-brel pawl-zee) adalah keadaan yang menjejaskan beribu-ribu bayi dan kanak-kanak setiap tahun. Ia tidak berjangkit, yang bermaksud anda tidak boleh menangkapnya daripada sesiapa yang mempunyainya. Perkataan serebral bermaksud mempunyai kaitan dengan otak. Perkataan lumpuh bermaksud kelemahan atau masalah dalam cara seseorang bergerak atau meletakkan badannya.
Seorang kanak-kanak dengan CP menghadapi masalah mengawal otot-otot badan. Biasanya, otak memberitahu seluruh badan dengan tepat apa yang perlu dilakukan dan bila untuk melakukannya. Tetapi kerana CP menjejaskan otak, bergantung pada bahagian otak yang terjejas, kanak-kanak mungkin tidak boleh berjalan, bercakap, makan atau bermain seperti yang dilakukan kebanyakan kanak-kanak.
PELBAGAI JENIS CEREBRAL PALSY |
Athetoid CP menjejaskan keupayaan kanak-kanak mengawal otot badan. Ini bermakna lengan atau kaki yang terkena athetoid CP mungkin menggeletar dan bergerak secara tiba-tiba. Kanak-kanak dengan ataxic CP mempunyai masalah dengan keseimbangan dan koordinasi.
Kanak-kanak yang menghidap CP boleh mengalami kes ringan atau kes yang lebih teruk — ia bergantung pada jumlah otak yang terjejas dan bahagian badan yang dikawal oleh bahagian otak itu. Jika kedua-dua tangan dan kedua-dua kaki terjejas, kanak-kanak mungkin perlu menggunakan kerusi roda. Jika hanya kaki yang terjejas, kanak-kanak mungkin berjalan dengan cara yang tidak stabil atau terpaksa memakai pendakap gigi atau menggunakan tongkat. Jika bahagian otak yang mengawal pertuturan terjejas, kanak-kanak dengan CP mungkin menghadapi masalah bercakap dengan jelas. Seorang lagi kanak-kanak dengan CP mungkin tidak boleh bercakap langsung.
Tiada siapa yang tahu dengan pasti apa yang menyebabkan kebanyakan kes cerebral palsy. Bagi sesetengah bayi, kecederaan pada otak semasa mengandung atau tidak lama selepas kelahiran boleh menyebabkan CP. Kanak-kanak yang paling berisiko mendapat CP adalah bayi kecil pramatang (bayi yang dilahirkan beberapa minggu sebelum mereka sepatutnya dilahirkan) dan bayi yang perlu menggunakan ventilator (mesin untuk membantu pernafasan) selama beberapa minggu atau lebih lama. Tetapi bagi kebanyakan kanak-kanak dengan CP, masalah di otak berlaku sebelum kelahiran dan doktor tidak tahu mengapa.
Cerebral palsy spastik. Dalam bentuk cerebral palsy ini, yang menjejaskan 70 hingga 80 peratus pesakit, otot menjadi kaku dan mengecut secara kekal. Doktor selalunya akan menerangkan jenis palsi serebral spastik yang mana pesakit mempunyai berdasarkan anggota badan yang terjejas, iaitu diplegia spastik (kedua-dua kaki) atau hemi-paresis kiri (sebelah kiri badan). Nama yang diberikan kepada jenis ini menggabungkan penerangan Latin anggota yang terjejas dengan istilah plegia atau paresis, yang bermaksud lumpuh atau lemah. Dalam sesetengah kes, cerebral palsy spastik mengikuti tempoh nada otot yang lemah (hipotonia) pada bayi muda.
Athetoid, atau dyskinetic cerebral palsy. Bentuk cerebral palsy ini dicirikan oleh pergerakan yang tidak terkawal, perlahan, menggeliat. Pergerakan yang tidak normal ini biasanya menjejaskan tangan, kaki, lengan atau kaki dan, dalam beberapa kes, otot muka dan lidah, menyebabkan meringis atau terliur. Pergerakan sering meningkat semasa tempoh tekanan emosi dan hilang semasa tidur. Pesakit juga mungkin mengalami masalah menyelaraskan pergerakan otot yang diperlukan untuk pertuturan, keadaan yang dikenali sebagai dysarthria. Athetoid cerebral palsy menjejaskan kira-kira 10 hingga 20 peratus pesakit.
Cerebral palsy ataxic. Bentuk jarang ini menjejaskan deria keseimbangan dan persepsi kedalaman. Orang yang terjejas selalunya mempunyai koordinasi yang lemah; berjalan tidak stabil dengan gaya berjalan yang luas, meletakkan kaki mereka jauh luar biasa; dan mengalami kesukaran apabila mencuba pergerakan pantas atau tepat, seperti menulis atau membutang baju. Mereka juga mungkin mempunyai niat gegaran. Dalam bentuk gegaran ini, memulakan pergerakan sukarela, seperti mencapai buku, menyebabkan gegaran yang menjejaskan bahagian badan yang digunakan dan bertambah teruk apabila individu itu semakin dekat dengan objek yang diingini. Bentuk ataxic menjejaskan anggaran 5 hingga 10 peratus pesakit cerebral palsy.
Bentuk bercampur. Ia bukan sesuatu yang luar biasa bagi pesakit untuk mempunyai gejala lebih daripada satu daripada tiga bentuk sebelumnya. Bentuk campuran yang paling biasa termasuk spastik dan pergerakan athetoid tetapi kombinasi lain juga mungkin.
Doktor mendiagnosis cerebral palsy dengan menguji kemahiran motor bayi dan melihat dengan teliti sejarah perubatan ibu dan bayi. Selain memeriksa simptom yang dinyatakan di atas -- perkembangan perlahan, nada otot yang tidak normal, dan postur yang luar biasa -- seorang doktor juga menguji refleks bayi dan mencari perkembangan awal keutamaan tangan.
Refleks ialah pergerakan yang dibuat oleh badan secara automatik sebagai tindak balas kepada isyarat tertentu. Sebagai contoh, jika bayi yang baru lahir dipegang di belakangnya dan dicondongkan supaya kaki berada di atas kepalanya, bayi secara automatik akan memanjangkan tangannya dalam isyarat, dipanggil refleks Moro, yang kelihatan seperti pelukan. Bayi biasanya kehilangan refleks ini selepas mereka mencapai 6 bulan, tetapi mereka yang mengalami cerebral palsy mungkin mengekalkannya untuk jangka masa yang luar biasa. Ini hanyalah satu daripada beberapa refleks yang boleh diperiksa oleh doktor.
Doktor juga boleh mencari keutamaan tangan—kecenderungan untuk menggunakan sama ada tangan kanan atau kiri lebih kerap. Apabila doktor memegang objek di hadapan dan ke sisi bayi, bayi dengan keutamaan tangan akan menggunakan tangan yang digemari untuk mencapai objek itu, walaupun apabila ia dipegang lebih dekat dengan tangan bertentangan. Semasa 12 bulan pertama kehidupan, bayi biasanya tidak menunjukkan keutamaan tangan. Tetapi bayi yang mengalami hemiplegia spastik, khususnya, mungkin mempunyai keutamaan lebih awal, kerana tangan di bahagian badan mereka yang tidak terjejas adalah lebih kuat dan lebih berguna.
Langkah seterusnya dalam mendiagnosis cerebral palsy adalah untuk menolak gangguan lain yang boleh menyebabkan masalah pergerakan. Paling penting, doktor mesti menentukan bahawa keadaan kanak-kanak itu tidak menjadi lebih teruk. Walaupun gejalanya mungkin berubah dari semasa ke semasa, cerebral palsy mengikut definisi tidak progresif. Jika kanak-kanak terus kehilangan kemahiran motor tambahan, masalahnya lebih berkemungkinan timbul dari tempat lain—termasuk penyakit genetik, penyakit otot, gangguan metabolisme atau tumor dalam sistem saraf. Sejarah perubatan kanak-kanak, ujian diagnostik khas, dan, dalam beberapa kes, pemeriksaan berulang boleh membantu mengesahkan bahawa gangguan lain tidak bersalah.
Doktor juga boleh memerintahkan ujian khusus untuk mengetahui lebih lanjut tentang kemungkinan penyebab cerebral palsy. Satu ujian sedemikian ialah tomografi berkomputer, atau CT, teknik pengimejan canggih yang menggunakan sinar X dan komputer untuk mencipta gambaran anatomi tisu dan struktur otak. Imbasan CT mungkin mendedahkan kawasan otak yang kurang berkembang, sista abnormal (kantung yang sering dipenuhi cecair) di dalam otak, atau masalah fizikal lain. Dengan maklumat daripada imbasan CT, doktor mungkin lebih bersedia untuk menilai pandangan jangka panjang untuk kanak-kanak yang terjejas.
Pengimejan resonans magnetik, atau MRI, ialah teknik pengimejan otak yang lebih terkini yang semakin meluas digunakan untuk mengenal pasti gangguan otak. Teknik ini menggunakan medan magnet dan gelombang radio, bukannya sinaran X. MRI memberikan gambaran yang lebih baik tentang struktur atau kawasan abnormal yang terletak berhampiran tulang daripada CT.
Ujian ketiga yang boleh mendedahkan masalah dalam tisu otak ialah ultrasonografi. Teknik ini melantunkan gelombang bunyi dari otak dan menggunakan corak gema untuk membentuk gambar, atau sonogram, strukturnya. Ultrasonografi boleh digunakan pada bayi sebelum tulang tengkorak mengeras dan menutup. Walaupun ia kurang tepat berbanding imbasan CT dan MRI, teknik ini boleh mengesan sista dan struktur dalam otak, lebih murah, dan tidak memerlukan imobilitas yang lama.
Akhir sekali, doktor mungkin ingin mencari keadaan lain yang dikaitkan dengan cerebral palsy, termasuk gangguan sawan, gangguan mental, dan masalah penglihatan atau pendengaran.
Apabila doktor mengesyaki gangguan sawan, electroencephalogram, atau EEG, boleh dipesan. EEG menggunakan tampalan khas yang dipanggil elektrod yang diletakkan pada kulit kepala untuk merekodkan arus elektrik di dalam otak. Rakaman ini boleh membantu doktor melihat corak petunjuk dalam aktiviti elektrik otak yang mencadangkan gangguan sawan.
Ibu bapa sememangnya prihatin apabila anak mereka yang baru lahir menghadapi masalah, dan pakar perubatan perlu menilai keadaan dan prognosis kanak-kanak itu sebaik mungkin. Sebagai contoh, bukti pendarahan dalam otak kanak-kanak harus dibincangkan dengan ibu bapa, walaupun keputusan pendarahan sedemikian tidak dapat diramalkan.
Diagnosis cerebral palsy tidak boleh dibuat semasa lahir dan, yang paling pasti, tahap dan keterukan penglibatan yang mungkin ada pada seseorang kanak-kanak akhirnya adalah mustahil untuk dinilai semasa lahir.
Ramai pakar neonatologi, menyedari interaksi yang biasanya berlaku antara bayi baru lahir dan ibu bapa, mengelak daripada membincangkan masalah kanak-kanak secara terperinci kerana mereka ingin membenarkan interaksi ini berlaku. Anggapan masa depan yang suram untuk kanak-kanak kadangkala menyebabkan ibu bapa menarik diri daripada kanak-kanak dan ini boleh memberi kesan negatif yang ketara kepada kanak-kanak itu. Doktor biasanya menyampaikan kebimbangan mereka dari segi gejala kanak-kanak, seperti masalah otot, dan menyediakan ibu bapa untuk kemungkinan kerosakan neurologi. Jelas sekali, ia adalah sebahagian daripada peranan doktor untuk memaklumkan kepada ibu bapa, tetapi kebolehubahan hasil menjadikannya hampir mustahil untuk doktor meramalkan masa depan, dan oleh itu doktor mesti mempertimbangkan keperluan untuk memaklumkan (dan ketidaktepatan maklumat) terhadap keperluan. agar ibu bapa mempunyai harapan, dan menjadi dekat dengan anak mereka.
Wikitole : https://thetole.org/wikitole/
Kedai Dalam Talian : www.thetole.org/shop
Perundingan Dalam Talian : www.thetole.org/shop/consultation/
ACUPUNCTURE HERBAL CP TREATMENT
Cerebral palsy or CP is the most common childhood physical disability. It is a permanent physical condition that affects movement.
CEREBRAL PALSY TREATMENT HERBS
Cerebral palsy is a non-progressive disorder, however secondary orthopaedic deformities are common for example, hip dislocation and scoliosis of the spine.
HERBAL CURE CEREBRAL PALSY
Cerebral palsy refers to a group of disorders that affect a person's ability to move and to maintain balance and posture.
ACUPUNCTURE CURE FOR CEREBRAL PALSY
Cerebral palsy is a term used to describe a group of chronic conditions affecting body movements and muscle coordination. It is caused by damage to one or more specific areas of the brain, usually occurring during fetal development, or during infancy.
HERBS CEREBRAL PALSY
Cerebral palsy is characterized by an inability to fully control motor function, particularly muscle control and coordination.
|
